(Μπ. Μπρέχτ « Ιστορίες του κ. Κόϋνερ»)

«Ο κ. Κ περνούσε από μία κοιλάδα όταν ξαφνικά συνειδητοποίησε ότι τα πόδια του ήταν μέσα στο νερό. Πρόσεξε τότε ότι η κοιλάδα δεν ήταν παρά η προέκταση της θάλασσας και ότι πλησίαζε η ώρα της παλίρροιας. Στάθηκε και έψαχνε με το βλέμμα του για μία βάρκα. Όσο έψαχνε δεν κουνιότανε. Σαν είδε πως βάρκα δεν υπήρχε , παραιτήθηκε από τούτη την ελπίδα και άρχισε να ελπίζει ότι η στάθμη του νερού δε θα ανέβαινε άλλο. Μονάχα όταν έφτασε το νερό μέχρι το σαγόνι , έπαψε να ελπίζει και άρχισε να κολυμπά.
Είχε καταλάβει πως βάρκα ήταν ο ίδιος». (Μπ. Μπρέχτ « Ιστορίες του κ. Κόϋνερ»)